Me dhimbje të thellë dhe zemër të thyer, po shkruaj këto radhë për të nderuar dhe kujtuar shoqen dhe kolegen tonë të dashur, Matildën, e cila na la shumë herët, në moshë të re, duke luftuar me një sëmundje të pasherueshme.
Matilda ishte një person i jashtëzakonshëm, plot energji, dashuri dhe një shpirt të pashembullt. Ajo jo vetëm që ishte një kolege e shkëlqyer, por edhe një shoqe e vërtetë, që gjithmonë na mbështeste dhe na ndihmonte me buzëqeshjen e saj të sinqertë dhe zemrën e madhe. Ajo do të mbahet mend për optimizmin dhe forcën e saj, për aftësinë që kishte të frymëzonte të tjerët dhe për mirësinë që shprehte në çdo moment të jetës.
Për ne, ajo nuk ishte thjesht një kolege, por një shoqe që na bëri të ndiheshim të plotësuar dhe të mbështetur, dhe humbja e saj është një boshllëk i paimagjinueshëm. Megjithatë, kujtimet që na la do të na shoqërojnë gjithmonë dhe do të jenë një burim frymëzimi për të vazhduar të nderojmë atë që ajo përfaqësonte: pasionin për jetën dhe dashurinë për njerëzit që kishte rreth vetes.
Matilda, do të të mbajmë gjithmonë në zemrat tona. U prehsh në paqe dhe do të na mungosh pafund. Nga shoqet e tua te fakultetit qe kurre nuk do te te harrojne ! U prefsh ne paqe
